بهاران

در حالی که شمارش معکوس برای پایان مذاکرات هسته ای ایران و ۵+۱ و امضای توافقی جامع آغاز شده است، دلواپسی افراطیون عود کرده و موج حملات رسانه های تندرو و صداوسیمای میلی علیه تیم مذاکره کننده کشورمان شدت یافته است.مطمعنا اگر توافقی حاصل نشود! که با توجه به شواهد احتمال آن بسیار کم است اما باید  گفت آن روز شاید روز ورشکستگی دولت نامید چرا   که دولت یازدهم که از زمان روی کار آمدنش تمام توانش را روی سیاست خارجی و بلاخص مذاکرات اتمی گذاشته است،هرچند تا به امروز بسیار هم موفق بوده و شاید بتوان گفت جز موفق ترین دولت ها در زمینه سیاست خارجی بوده اما شکست در مذاکرات تمام ساخته های دولت را ویران خواهد کرد.از طرفی شاید بتوان گفت که شکست مذاکرات،حملات مخالفین را برای دولت روحانی قابل تحمل تر خواهد کرد و او شاید دیگر نخواهد روش تقیه را بکار گیرد و فضا را برای فعالیت حامیانش  باز تر کند تا از فشار  مخالفین بکاهد و این شاید نقطه عطف شکست مذاکرات باشد.

اما تاکنون روزگار بر وفق مراد است و تمام گمانه زنی های رسانه ای و اخبار درز کرده از هتل کوبورگ وین حاکی از توافقی نزدیک است،توافقی که به گفته فریدمن شاید ایران را به ابرقدرت منطقه تبدیل کند و مطمئنا همه آن را مدیون پدر دیپلماسی ایران و حامیان او خواهند دانست و این یعنی پیروزی بزرگ برای دولت و حامیانش و بلاخص اصلاح طلبان که در طول مذاکرات تمام قد پشت تیم مذاکره کننده ایستادند و شکستی تلخ وبرای آنانی که این توافق را با هولوکاست و  قرارداد ترکمن چای مقایسه می کردند و تیم هسته ای ایران را خائن به نظام و انقلاب می دانستند.

شاید برخی آنان که کمی با انصاف تر و نرم تر به نقد مذاکرات می پرداختند اکنون سیاست حزب باد پیشه کنند و سعی بر مصادره این توافق کنند،همانطور که انقلاب را مصادره کرده و انقلابیون را خائن و ضد انقلاب و فتنه گر خواندند،اکنون نیز تلاش کنند تا بین دولت و اصلاخات فاصله بیندازند.

اما آن عده که گاه و بی گاه به صراحت مذاکرات را محکوم می کردند و آن را خیانت به انقلاب و خون شهدا می دانستند تحمل این توافق برایشان سخت خواهد بود و سکوت نخواهند کرد و ما منتظر بیانیه آنها برای محکوم کردن مذاکرات و شادی ملت پس از امضای توافق خواهیم ماند،چرا که آن بیانیه خائنین به نظام و انقلاب و خادمان ملت و نظام را مشخص خواهد کرد.

اسماعیل حسین بر

13/04/1394