مولوی عبدالحمید مصداق اختلاف افکنی یا منادی صلح؟
ریحانه طباطبایی در صفحه فیس بوک خود خبری با این مضمون گذاشته بود：
"دیروز(۶ دی ۱۳۹۳ ) محکوم شدم به یک سال حبس تعزیری و دو سال محرومیت از عضویت در احزاب و دستجات سیاسی و گروه ها و فعالیت در رسانه ها و مطبوعات و فضای مجازی..."
اتهام وی تبلیغ علیه نظام بیان شده است.اما نکته قابل تأمل تشریح و یا تفهیم قاضی از این حکم برای ریحانه است："مصاحبه با مولوی عبدالحمیدو مرحوم مولوی احمد(به عنوان مصادیق اختلاف افکنی بین اقوام و مذاهب) و سفر به زاهدان و گرگان،باز به عنوان اختلاف افکنی بین اقوام و مذاهب"
این در حالی است که تقریبا دو هفته قبل مولانا عبدالحمید به دلیل تلاش های بی وقفه و پیگیرانه اش برای برقراری روابط آشتی جویانه و صلح بین طوایف و گروه ها و مذاهب مختلف جایزه تلاشگر برتر حقوق بشر را از کانون مدافعان حقوق بشر ایران دریافت کرد.
حال درمیان این تناقض ها بدون شک حقیقت بر مردم پوشیده نیست.اکنون مولوی عبدالحمید نه به عنوان یک شخصیت مذهبی و منطقه و قومی بلکه به عنوان یک شخصیت سیاسی و مدنی و ملی به حساب می آید و تلاش ها و خدمات ایشان برای برقراری صلح و آرامش در منطقه و پیگیری های مجدانه وی برای احقاق حقوق مردم و اقلیت های قومی و مذهبی بر همگان روشن است.کانون مدافعان حقوق بشر به عنوان یک تشکل مستقل و غیردولتی و بدون از فشارهای سیاسی و جناحی ایشان را به عنوان تلاشگر برتر حقوق بشر در سال۹۳ اعلام میکند و این نشانگر حس انسان دوستی این شخصیت برجسته ملی مذهبی ایران است.
مولوی عبدالحمید به عنوان رهبر معنوی اهل سنت ایران همواره همواره مدافع صلح و آزادی و طرفدار اعتدال و میانه روی بوده و همیشه در خطبه ها و سخنرانی هایش مردم را به میانه روی و اعتدال فراخوانده،وی همواره حرکات اختلاف افکنانه و افراطی را محکوم کرده است.
اسماعیل حسین بر
۸ دی ۱۳۹۳
